Pegasus Otoparkına Ulaşmak

Daha önceki yazılarımdan birinde Pegasus'un Sabiha Gökçen Havalimanı'ndaki otopark hizmetinden söz etmiştim. İster tek yön ister gidiş-geliş biletiniz olsun fark etmiyor, sadece 1’i için ücretsiz biletiniz olabiliyordu. Fiyat indirimi de olduğundan gidiş-dönüş biletini beraber almanın hiçbir anlamı yoktu. Ancak benim merak ettiğimiz bir soru daha vardı; dönüş biletini Pegasus’tan almazsam uçaktan indikten sonra o uzak otoparkına nasıl ulaşacaktım?

Bu haftasonu Mersin ziyaretimde bu sorunun da cevabını öğrenme fırsatım oldu. Adana’ya gidişi Pegasus ile yapıp dönüşte THY’nı kullandım. Pegasus’un Pazar günü son seferi 18.00 civarında havalimanına inerken THY’nın 00.00’da Sabiha Gökçen’e gelen uçağındaydım. Terminalden çıktıktan sonra pek doğal olarak ortalıkta Pegasus aracı görünmüyordu. Güvenlik görevlilerine otoparka nasıl ulaşabilirim derken onlar Pegasus’u telsizle haberdar ettiler.

Derken üzerinde kanatlı at simgeli Pegasus servisi belirdi. Ben dahil birkaç yolcuyu alıp otoparka taşıdı. Arabaya çalıştırıp havalimanından çıkmam derken 00.20 gibi olmuştu. Amma velakin inen uçakları olmasa dahi servis hizmeti vermeleri güzeldi.

İki Tekerlekliler Saygı İstiyor mu?

Trafikte hemen hergün mutlaka iki tekerlekli araç kullanana rastlıyoruz. Kimi zaman bir motorsikletli kimi zamansa sadece bir bisikletli oluyor. Acaba bu arkadaşlara trafikte yeteri kadar saygı gösteriyor muyuz, ya da onlar saygı görmek istiyor mu?

İster motorsiklet olsun ister bisikletli, her ikisinde de kullananlar kendileri sanki trafikte yan bir unsur olarak görüyorlarmış gibi geliyor. 4 tekerlekliler yolların ilk hakimi, 2 tekerlekli kullananlar yolun kiracısı sanki. Yolun sadece ufacık bir kısmını kullanrak kıyıdan köşeden bir yerlere varmayı hedefliyorlar. Sıkışık trafik olsun aralarda sıyrılayım, kırmızı yansın öne geçeyim, girilmez yol olsun ben gireyim... Böyle düşünenlere saygı göstermek gerekmiyor, hele bu filmdeki gibi gidenlere hiç gerekmiyor.

Nói Albínói

Pazartesi gecesi CNBC-E'nin Dünya Sineması kuşağında izlediğim film 2003 İzlanda yapımı Noi Albino'ydu. Yönetmen Dagur Kári.

Konusu İzlanda'da küçük bir kasabada yaşayan Noi isimli bir gencin kısır yaşam döngüsünde yaşadıkları, bu döngüden kurtulma isteğinin doğuşu ve bunu denemesi şeklinde. Pek akıcı bir film olmasa da herkesin içinde oluşan kaçıp gitme düşüncesi güzel bir biçimde anlatılmış.

90'ların Akla Zarar Şarkıları (Part 1)

Şarkıların bir kısmını hatırlayamıyorum bile... :)

90'ların Akla Zarar Şarkıları (Part 2)